Twee weken uit ons leven: Corona thuisblijfweken (1)

30 maart 2020

Hee lieve volgers en lieve zussen,

Hoe gaat het met jullie? Wat een gekke tijd leven we in, he?! Ik merk dat ik het zelf echt bizar vind hoe snel dit is gegaan. Terwijl de lente in volle gang is en het zonnetje lekker schijnt zijn er heel veel mensen ziek of maken mensen zich zorgen over iemand die ziek is of iemand die eenzaam is. Voor ons gebeurt dit op het moment vooral op afstand. Het coronavirus zien wij als gezin niet van dichtbij en we hebben geen eenzame mensen in onze familie en vriendenkring. Toch leef ik mee met alle naasten van slachtoffers en met de mensen in landen waar niet zoveel rijkdom en zorg is zoals hier. Naast alle heftigheid en verdriet wat bij deze situatie hoort zie ik ook veel mooie dingen. Ineens ben je als gezin aan elkaar overgeleverd en is het wereldje heel klein. Geen afspraken meer, alleen maar elkaar. Het heeft iets puurs, iets bijzonders! We komen eigenlijk niets tekort. We mogen naar buiten (op afstand van anderen), we kunnen (video)bellen met de mensen die ons lief zijn en met collega’s, we hebben genoeg te eten en te drinken en we hebben elkaar. Ik ben heel blij dat ik met mijn eigen man en kinderen kan knuffelen en veel bij ze kan zijn. Dat is intensief, maar ook wel heel bijzonder en een voorrecht. In dit artikel neem ik jullie mee in de eerste twee weken thuis met z’n vijven. Over elke dag schrijf ik een kort stukje en de leukste foto’s plaats ik in het artikel bij de goede dag. Vandaag plaats ik deel één en donderdag deel twee. Stay tuned dus!

Zondag 15-3

Door de coronacrisis had Remco het opeens heel druk op zijn werk en daar kwam een hoop stress bij kijken. Ook dit weekend werkte hij waar kon gewoon door en belde ook voor zijn werk. ‘s Avonds werd bekend dat de scholen dicht zouden gaan en dat ik (als leerkracht) gewoon naar mijn werk moest deze week om plannen uit te denken voor de komende tijd. Ik heb een vitaal beroep en Remco niet. Maar Remco zit nu ook tot over zijn oren in het werk. Mijn moeder past normaal bij ons op, maar behoort tot de risicogroep en is verkouden. We hebben dus geen opvang. Ik voel me hier heel erg rot over. Morgen kan ik wel naar mijn werk en blijft Remco bij de kids (en hij werkt wat tussendoor). Maar dinsdag is echt een probleem. Ik moet naar mijn werk en Remco ook. Ik app verschillende mensen. Marielle en Elize willen gelukkig wel wat voor me betekenen die dag. Pfoe, hoe gaan we dit doen de komende weken zonder opvang? Dat is wat me met name bezighoud. Ik wil het goed doen voor de kinderen, maar ook op mijn werk.

Maandag 16-3

Al vroeg ga ik naar mijn werk. Wij verzorgen crisisopvang voor de kinderen waarvan beide ouders een vitale functie hebben. Drie kinderen uit één gezin maken hier vandaag gebruik van. Zij worden door collega’s opgevangen. Ik werk aan wat achterstallig werk. Het is nu even afwachten wat er van ‘bovenaf’ besproken en bedacht gaat worden. Ik heb aangegeven dat ik morgen een opvangprobleem heb. Ik mag morgen thuiswerken, dat is geen probleem. In de middag vergaderen we en maak ik pakketten klaar voor alle kinderen uit mijn klas met daarin: boeken, schriften, schrijfwaren etc. Om kwart voor zes ben ik klaar en rijd ik naar huis. Wat een gekke dag, in een leeg lokaal aan het werk zijn. Ik mis mijn klas. Ik had ze graag nog even willen spreken. Om 19:00 sprak Rutte het land toe (volgens Ezra is het de burgemeester). Wij keken met het hele gezin naar de mooie toespraak. Dit kan nog weleens lang gaan duren….

Dinsdag 17-3

Vandaag begint mijn week thuis met de kinderen. Remco is vandaag naar zijn werk toe. Ook vrijdag gaat hij naar kantoor. Om 9:30 breng ik de kinderen bij Elize. Het is heerlijk weer, dus ik geniet van de wandeling ernaartoe. Ezra wandelt, Saam zit in de buggy en Julia op haar skeelers. Ik zet de kids af en ga weer naar huis. Daar ga ik hard aan het werk. Ik zet al het werk voor de leerlingen klaar en stel ouders hiervan op de hoogte. Vanaf donderdag moeten de kinderen thuis aan het werk. Vandaag voel ik me sterk. We gaan deze klus klaren! Ik ging nog even naar de supermarkt en lunchte daarna mee bij Elize. Als Samuel op bed ligt zetten we Julia en Ezra even op de tablet en TV, zodat ik kan werken. Als Samuel wakker is komt Johan de kinderen halen om even buiten te spelen. Eigenlijk zou Marielle met de kids op pad gaan, maar Marielle voelt zich niet zo lekker. In die tijd werk ik nog even en zet ik vast het avondeten klaar. Ook maakte ik op de laptops accounts aan voor Julia en Ezra, zodat zij makkelijk met hun eigen schoolwerk aan de slag kunnen gaan.

Woensdag 18-3

Het is nog steeds prachtig weer! Remco werkt vandaag thuis en ondersteunt mij bij de onderwijsmomenten. Hij neemt dan Samuel voor zijn rekening, zodat ik mij op Julia en Ezra kan richten. Samuel is namelijk echt een handenbindertje. Ezra vindt het schoolwerk erg leuk en vindt het heel fijn om thuis te zijn. Julia vindt het schoolwerk best moeilijk en moet erg wennen aan de nieuwe situatie. ‘s Middags gaan Julia en Ezra even bij oma spelen. Op dat moment slaapt Samuel. Ik ga aan het werk. Ouders en kinderen uit mijn klas kunnen mij via de mail bereiken om vragen te stellen als er iets niet lukt met het werk. Omdat veel nu digitaal gedaan wordt is het voor ouders best even zoeken en zijn er aardig wat vragen. De software werkt ook niet mee en is duidelijk niet gebouwd op zoveel kinderen die er tegelijk gebruik van maken. Ik vind het eigenlijk wel leuk om als helpdesk te fungeren. Ik zoek meteen naar structuur in mijn mailbox en maak nieuwe mapjes aan. Tijd om die inbox op te schonen. Daarna komt mijn moeder de kinderen thuisbrengen en drinkt ze hier een kopje koffie. Normaal laat ik mijn boodschappen altijd bezorgen, maar dat is nu echt onmogelijk. De wachtrij is oneindig lang. In deze periode ga ik dus zelf maar naar de supermarkt. Daarna kijken Remco en ik het nieuws en spelen een potje 30 seconds.

Donderdag 19-3

Tot nu toe voelde ik me heel sterk. Maar deze dag was echt een offday. Ik heb lichte keelpijn en erge hoofdpijn. Ezra had om 8:30 een afspraak bij speltherapie. Ik sleepte de 3 kinderen mee daarnaartoe. Samuel was één brok chagrijn en ging alle kanten op. Toen Ezra speltherapie had ben ik met Julia en Samuel gaan wandelen naar de apotheek. Die was helaas dicht. Ik wilde nieuwe medicijnen voor mijn darmen halen, maar dat gaat dus niet lukken. Daarna spelen we in een speeltuintje en halen Ezra weer op. Ondertussen wordt ik overspoeld met vragen in de helpdesk van mijn werk. De collega die samen met mij de groep draait is er deze week niet, dus ik moet de hele week bereikbaar zijn voor ouders. Ik word er erg gestresst van, omdat mijn gezin ook de nodige aandacht vraagt. Ik breek en alle emotie van de afgelopen week komt eruit. ‘s Avonds voelt Remco heel warm aan, hij heeft koorts. Hij heeft heel veel en hard gewerkt de afgelopen tijd. Als hij oververmoeid is heeft hij wel vaker koorts, maar nu in deze situatie moeten we het natuurlijk goed in de gaten houden. Vandaag was een mindere dag. Gelukkig is er morgen weer een nieuwe dag.

Vrijdag 20-3

Nieuwe ronde, nieuwe kansen! Ik heb nog steeds wat keelpijn en Remco lichte verhoging. Hij blijft dus thuis vandaag. We ontbijten samen en gaan daarna direct aan het schoolwerk werken. Daarna bakten we koekjes. Na de lunch hebben Julia en Ezra nog even aan het schoolwerk gewerkt. Toen waren ze klaar. Julia vindt rekenen erg lastig, verder doet ze het vrij zelfstandig. Ezra werkt heel zelfstandig en gefocussed, Tijdens het rustmomentje (zo noemen we de schermtijd altijd) werk ik weer aan de mailtjes die binnenkomen via de helpdesk. Ook bel ik met een collega om te overleggen over volgende week. Ondertussen leggen Elize en Daniel een bos tulpen op de deurmat en een boterkoek met een kaartje erbij. Superlief! Deze dag ging weer een stuk beter. Wel ben ik moe. Het was een intensieve week en de doordeweekse dagen zijn meer dan gevuld. Hopelijk kunnen we in het weekend een beetje bijkomen?!

Zaterdag 21-3

We ontbijten samen. Na het ontbijt maken de kinderen met Remco een tent op onze slaapkamer. Dit kregen ze als beloning voor het harde werken deze week en het helpen in huis. Ik werkte ondertussen nog twee uurtjes door. Zo, en nu dan echt weekend! Daarna gingen we lunchen en rustmomentje houden. Na het rustmomentje hebben we gewandeld naar het tuincentrum in de buurt. Het was weer prachtig weer. ‘s Avonds aten we lekker pizza! Wat is weekend toch fijn!

Hoe ziet jouw leven er op dit moment uit? Hoe deel jij je dagen in? Het valt me op dat het bij iedereen heel verschillend is. Ook veel mensen die vechten tegen verveling en eenzaamheid of juist zoals bij ons best druk. Ik heb me nog geen moment verveeld. Pas allemaal goed op jezelf en blijf gezond!

Liefs, Hanneke

Geplaats in categorie Geen categorie, Huis, Kinderen, Personal met tags corona, crisis, fotodagboek, thuisonderwijs, week uit ons leven

---

---