Praten van hart tot hart – het afgelopen schooljaar

Lieve volgers en lieve zussen,

Voor mijn gevoel is het al een hele tijd geleden dat ik een ´praten van hart tot hart´ artikel heb geschreven. Dit komt denk ik doordat enerzijds de inspiratie er niet zo was en anderzijds merkte ik dat het schrijven van reguliere artikelen vaak net wat laagdrempeliger is dan het schrijven van persoonlijke artikelen. De afgelopen weken waren erg druk, maar ondanks dat heb ik toch al veel nagedacht over dingen en ben ik aan het reflecteren op dit schooljaar. Ik wil jullie graag meenemen naar hoe het met mij gaat en hoe het met mijn gezin gaat op dit moment.

Nieuw werk:

Dit schooljaar ben ik begonnen op mijn nieuwe werk in mijn eigen woonplaats. Voor mij is dit een hele stap. Ik vind het spannend om op een nieuwe plek te beginnen en houd vaak stevig vast aan vertrouwde veilige nestjes. Dat ik uitgevlogen ben is dus iets heel bijzonders en dit was enorm spannend voor mij. Eigenlijk is het wennen op mijn nieuwe school me heel erg meegevallen. Collega’s zijn erg hartelijk en ik ben gelijk opgenomen in het team. Wel kost het natuurlijk energie om aan de gebruiken en regelgeving van een andere school te wennen. In het begin was het veel zoeken en vragen stellen aan collega’s. Nu lukt het me al aardig om alles zelf te doen. Het was een vreemd schooljaar met digitale vergaderingen, weer een (voor mij toch onverwachtse) lockdown en veel cursussen en bijeenkomsten die niet doorgingen. Doordat we niet fysiek samen mochten komen heb ik een deel van de collega’s nog nooit in het echt gezien. Dat voelt wel heel vreemd. Ik hoop dat hier volgend schooljaar verandering in gaat komen.

Quality Time:

Deze foto is gemaakt aan het strand van Katwijk toen Ezra en ik een nachtje weg waren samen.

In oktober waren Remco en ik elf jaar getrouwd. Mijn ouders en zussen en zwagers kookten voor ons gezin een heerlijk diner. Dit vond ik zo ontzettend lief, dat ik volschoot toen ze mij vertelden van het plan. We hebben genoten die avond van het heerlijke eten en elkaar. Niet lang daarna ging Remco met Julia een nachtje weg en ik met Ezra. Omdat er verder heel weinig kon en mocht was het heerlijk voor Julia en Ezra om er even uit te zijn en één op één aandacht te krijgen van papa of mama. Dit soort dagjes en nachtjes weg met de kinderen houden we erin.

Lockdown:

Dat we in lockdown zouden gaan was in december onvermijdelijk, maar ik had niet verwacht dat ook de basisscholen hun deuren zouden sluiten. Ik baalde als een stekker toen dat bericht in het nieuws kwam. Mijn eigen kinderen weer thuisonderwijs geven en digitaal onderwijs geven aan mijn eigen klas. Hier zag ik als een berg tegenop. Na de kerstvakantie zijn we met frisse tegenzin begonnen. Op maandag en dinsdag was ik op mijn werk en gaf ik de kinderen live onderwijs via Teams en op woensdag, donderdag en vrijdag was ik bij mijn eigen kids om ze te helpen. Remco was op maandag en dinsdag aan het werk waar kon, maar was er ook voor de kinderen. De laatste drie dagen van de week was hij heel hard aan het werk. Eigenlijk ging dit best wel goed en we hadden geen stress over de opvang voor de kinderen, dat was erg fijn. Wel was ik dolblij toen de kinderen weer naar school toe mochten en de kinderen ook! Zo’n lockdown in de winter is toch wel andere koek dan een lockdown in het voorjaar. En ik merkte ook dat een tweede keer veel meer energie vraagt, omdat je eigenlijk gewoon niet meer wilt. De eerste keer was alles nieuw, onbekend en spannend en dat maakte de bereidwilligheid groter om te doen wat er van je gevraagd wordt.

IJs- en sneeuwpret:

Wat was dat een verademing tijdens de lockdown. Sneeuw! Lange tijd was het heel koud en er lag me toch een pak sneeuw. We zijn heel veel buiten geweest met de kinderen en hebben intens genoten. In deze periode dat er sneeuw lag zijn we ook een weekendje weggeweest. Dat was geweldig met zo’n dik pak sneeuw. Toen we terugkwamen na het weekendje weg konden we ook nog gaan schaatsen. Julia schaatste zo weg en Ezra (voor het eerst op de schaats) schuifelde eerst wat vooruit, maar kreeg langzaamaan steeds meer zelfvertrouwen.

Curly Girl:

Tijdens de lockdown ben ik gestart met de Curly Girl methode. Hier schrijft Marielle over in dit artikel en ikzelf ik dit artikel. Ik ben nog steeds bezig met deze methode en ben enorm blij met mijn krullen! Dit is echt wel een ontdekking geweest voor mij. En iets leuks om mee bezig te zijn tijdens de lockdown.

Versoepelingen:

Deze foto is gemaakt in de dierentuin. Een foto dus van mijn eigen aapjes.

Het leek wel een eeuwigheid te duren, maar opeens mag er nu weer van alles! Zo ontzettend fijn en bijzonder. Ik geniet enorm van de vrijheid die het geeft om de mensen om je heen weer te kunnen zien, naar de kerk te kunnen gaan en uitstapjes te maken met het gezin. Toen het weer kon zijn we met het hele gezin een dagje naar de dierentuin geweest. Dit was echt genieten en zo ontzettend leuk! Ik merk wel dat de agenda ook meteen weer erg volstroomt, dus probeer ik wel een balans te vinden en ook nee te zeggen tegen dingen. Zo´n belachelijk volle agenda zoals we die hadden voor Corona wil ik echt niet meer terug.

De laatste hobbels:

Samuel wordt echt groot. Ik ben korte tijd geleden begonnen met zindelijkheidstraining. Dit gaat heel erg goed eigenlijk. Ik ben begonnen met elk plasje/poepje belonen met een sticker en bij 6 stickers kreeg hij een klein cadeautje. Vanaf het moment dat Samuel doorkreeg wanneer hij moest plassen en zelf initiatief begon te nemen om naar het potje te gaan zijn we een nieuwe stickerkaart begonnen. Hij krijgt nu aan het einde van de dag een sticker als het goed is gegaan en hij krijgt een sticker bij elke poep op het potje (dit lukt namelijk nog niet zo goed). Bij 10 stickers krijgt hij een klein cadeautje. Inmiddels gaat het poepen op het potje ook heel goed en heeft hij zelfs ´s nacht droge luiers. Dat gaat echt super! Ook zijn we gestart met het maken van een peuterkamer voor Samuel. Hij lag nog in zijn ledikantje in zijn ‘babykamer’. Nu heeft hij een groot bed gekregen. De rest van de kamer gaan we in delen opknappen. Wie weet schrijf ik daar nog wel een artikel over later.

Laatste schoolweken:

Julia en Ezra gaan eigenlijk heel goed op school dit jaar. Ze hebben vriendjes en vriendinnetjes en zitten lekker in hun vel. Samuel gaat twee ochtenden naar de peuterspeelzaal en één dag naar een gastouder. Dit vind hij heel leuk en gaat heel gemakkelijk eigenlijk! Wel merk ik dat de kinderen momenteel erg moe zijn en echt toe aan vakantie. De sfeer is niet heel gezellig momenteel thuis. Remco en ik lopen ook op ons tandvlees en zijn echt heel moe, wat ervoor zorgt dat onze lontjes kort zijn. Aftellen die laatste weekjes dus nog maar en dan heerlijk genieten van de vakantie.

Vouwwagen:

Vorig jaar hebben we na de zomer een vouwwagen gekocht en deze zomervakantie gaan we voor het eerst op pad met ons eigen ‘huisje’. Hier hebben we heel veel zin in! We blijven gewoon in Nederland en gaan twee weken heerlijk kamperen op een gezinscamping in de buurt van Assen. Hier kijken we alle vijf zo naar uit! We tellen echt al de weekjes af. Het lijkt me ook dit jaar leuk om jullie mee te nemen op onze vakantie.

Dit zijn ze dan, de highlights van mijn schooljaar. Nog een paar weken werken en dan heerlijk de tijd nemen voor rust en reflectie en bovenal tijd voor het gezin. Hoe was jouw jaar? Wat waren de hoogte en dieptepunten dit schooljaar voor jou?

Liefs, Hanneke

Geplaats in categorie Kinderen, Personal met tags , , , , , ,

2 reacties op “Praten van hart tot hart – het afgelopen schooljaar”

  1. Jannienke schreef:

    Ik heb de eerste lockdown ais echt rust ervaren ook mede, door het weer, de 2 vond ik echt verschrikkelijk, en. Nog blijf ik ondanks dat ik gevaccineerd ben.. Toch wat angstig op. Sommige plekken, ik heb wel. Meer rust voor. Me zelf kunnen creëren en dat is zo enorm fijn

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *