Persoonlijke update: derde trimester

1 november 2021

Als ik dit schrijf ben ik alweer 30 weken zwanger. Ik zit alweer in het derde trimester. De zwangerschap lijkt echt snel te gaan (en ook weer niet). Vandaag praat ik jullie bij hoe het met mij gaat!

Hoe gaat het nu?
De afgelopen tijd vragen veel mensen hoe het gaat en ik weet oprecht vaak niet goed wat ik moet antwoorden. Mijn eerste antwoord is: goed! Want het gaat ook goed. Er groeit weer een klein wonder in mij, die dagelijks actief aan te trappelen is in mijn buik (zo gezellig). Boaz is in zo’n leuke fase momenteel waarin hij keiveel kletst en steeds meer fantasievol speelt met zijn keukentje en knuffels en ik geniet daar zo van. En mijn zwangerschap verloopt over het algemeen nog redelijk zonder al te veel heftige kwaaltjes zoals maagzuur en slapeloze nachten. Dus ik ben echt een gezegend mens.

Wat alleen een best wel grote stempel drukt op alles en deze zwangerschap toch juist weer heftig maakt is dat mijn bekken niet meer meewerkt. Al in het eerste trimester kreeg ik wat klachten en dit lijkt met de week erger te worden. Dit maakt dat ik echt nog maar weinig kan en dat is zó balen. Sinds een paar weken ben ik volledig ziek thuis (of vervroegd met verlof, hoe je het wil noemen) omdat werken niet meer ging. Maar nu ook thuis is het pittig. Het lukt mij niet meer goed om zelf een langer stuk achter elkaar voor Boaz te zorgen. Heb na een uur actief zijn (en daar valt zitten ook onder) vaak alweer teveel pijn en simpele huiselijke klusjes lukken niet goed meer omdat ik daarna zoveel last heb. En dat is soms best frustrerend. Ik wil zoveel: op pad met Boaz, winkelen, ergens heen. Ik heb goede gevorderde nesteldrang, maar kan bijna niks meer zelf doen. Mijn hoofd heeft honderd ideeën, maar mijn lijf werkt niet mee. En ik ben ‘pas’ 30 weken zwanger en zie wel op tegen al die weken dat ik nog te gaan heb. Hoeveel zou ik nog kunnen? Wordt de pijn nog erger?

Lichtpuntjes
Toch probeer ik het ook positief te bekijken. Die bekken is als het goed is maar tijdelijk en het dient een goed doel. Er groeit gewoon een klein wezentje in mij! En ik heb zoveel lieve mensen, familie, vrienden om mij heen die willen helpen. Daarmee voel ik mij zo gesteund en geliefd. Johan is mijn grote held en doet zoveel voor ons en mij. Ik besef me echt hoe goed ik het heb in die zin.

Tips zijn welkom!
Maar, mocht je nog gouden tips hebben rond bekkenproblemen (uiteraard ga ik ook naar een bekkenterapeut die mij een hoop oefeningen en handvatten geeft) of leuke ideeën hebt hoe ik me toch kan vermaken nu ik veel moet liggen: let me know! Alle ideeën of ervaringsverhalen die het iets dragelijker maken zijn van harte welkom! 🙂