Wij zijn in ons dagelijks leven geregeld met opvoeden bezig. Naast dat we alle drie moeder zijn hebben we ook werk waarbij opvoeding een grote rol speelt. Hanneke als juf, Marielle als orthopedagoog en Elize als pedagogisch medewerker. Het leek ons daarom leuk om onze gouden opvoed tip met jullie te delen. We kunnen over dit onderwerp uren en meters schrijven, maar we houden het bij één tip per persoon. Benieuwd? Lees snel verder.

Voordat ik moeder werd had ik me een aantal dingen voorgenomen. Een van die dingen was dit: ik word een relaxte, nuchtere moeder. Lekker makkelijk, niet te hysterisch, gewoon lekker mezelf blijven. Voordat ik moeder was zag of las ik wel eens over andere moeders en dacht ik, zo ga ik niet zijn hoor. Ik vond ze soms een beetje overdreven, sommige zelfs een beetje hysterisch misschien. Dat ga ik later anders doen, dacht ik dan. Ik word zo’n lekker makkelijke en nuchtere moeder die haar hoofd gewoon koel kan houden.

Maar toen kwam Boaz in mijn leven….

Hee lieve volgers en lieve zussen,

Hoe gaat het met jullie? Wat een gekke tijd leven we in, he?! Ik merk dat ik het zelf echt bizar vind hoe snel dit is gegaan. Terwijl de lente in volle gang is en het zonnetje lekker schijnt zijn er heel veel mensen ziek of maken mensen zich zorgen over iemand die ziek is of iemand die eenzaam is. Voor ons gebeurt dit op het moment vooral op afstand. Het coronavirus zien wij als gezin niet van dichtbij en we hebben geen eenzame mensen in onze familie en vriendenkring. Toch leef ik mee met alle naasten van slachtoffers en met de mensen in landen waar niet zoveel rijkdom en zorg is zoals hier. Naast alle heftigheid en verdriet wat bij deze situatie hoort zie ik ook veel mooie dingen. Ineens ben je als gezin aan elkaar overgeleverd en is het wereldje heel klein. Geen afspraken meer, alleen maar elkaar. Het heeft iets puurs, iets bijzonders! We komen eigenlijk niets tekort. We mogen naar buiten (op afstand van anderen), we kunnen (video)bellen met de mensen die ons lief zijn en met collega’s, we hebben genoeg te eten en te drinken en we hebben elkaar. Ik ben heel blij dat ik met mijn eigen man en kinderen kan knuffelen en veel bij ze kan zijn. Dat is intensief, maar ook wel heel bijzonder en een voorrecht. In dit artikel neem ik jullie mee in de eerste twee weken thuis met z’n vijven. Over elke dag schrijf ik een kort stukje en de leukste foto’s plaats ik in het artikel bij de goede dag. Vandaag plaats ik deel één en donderdag deel twee. Stay tuned dus!

Daar ben ik weer! Na maanden van afwezigheid ben ik weer teug op tussen3zussen! Ik vind het leuk om weer wat te schrijven, want er is een hoop gebeurd de afgelopen maanden. Ik ben gewoon moeder geworden! Op 17 december is onze zoon Boaz Levi geboren, na een lange zwangerschap (42+1) en heftige bevalling.

Laatst hoorde ik iemand praten over het runnen van een gezin en het goedhouden van een huwelijk. Zij gebruikte de term: hoe blijf je niet in het managementteam gedeelte hangen, maar blijf je elkaar toch nog vinden als stel. Ik vond dit wel een mooie omschrijving. Ik heb de overgang van twee naar drie kinderen niet als heel heftig ervaren, maar er zijn wel drie dingen die ik pittig vond en vind. Als eerste vind ik het moeilijk om de aandacht te verdelen over de kinderen, ik heb vaak het idee dat ik tekort schiet (zeker op de dagen dat ik alleen ben met de kinderen). Ook vind ik het een stuk drukker geworden qua afspraken en alles wat er gedaan moet worden. Het is best hard werken en de dagen zijn lang. Daarnaast, en daar gaat dit artikel over, het eeuwige oneindige huishouden. Het voelt voor mij soms aan als fabriekmatig. Het gaat maar door en stopt niet. In dit artikel vertel ik wat mijn nieuwe plannen zijn rondom het huishouden. Wie wat doet en wanneer.