Afgelopen december is Boaz 1 jaar geworden. Eerder dacht ik dat ik rond zijn eerste verjaardag wel zou stoppen met voeden, maar dat heb ik niet gedaan. Eigenlijk vind ik het nog steeds heel fijn om te doen en Boaz ook. Maar ik merk dat ik sinds zijn eerste verjaardag verstreken is, mij toch een beetje ga schamen dat ik hem nog voed. Ik praat daar niet echt over en merk dat ik er geheimzinnig over ga doen. Alsof het niet oké is om lang borstvoeding te geven. De laatste tijd denk ik hier wel eens over na en ik neem jullie mee in mijn gedachtenspinsels.